خوانده شدن به عنوان عملکرد اصلی تایپوگرافی پذیرفته شده است و تایپوگرافی رایجترین و بیبدیلترین عنصر ارتباط گرافیکی است. طراخ گرافیک باید زبان تایپوگرافی را خیلی خوب بداند. دلیلش این است که صحیحترین، روشنترین و منطقیترین شیوه عرضه هرگونه اطلاعاتی، تایپوگرافی خوب است. البته که زیبایی و زیباییشناسی حقایقی انکار ناپذیر هستند، اما مهمترین مسئله این است که گفت و گویی قابل فهم داشته باشیم…
تایپوگرافی که ریشهی آن کلمات یونانی Typos (فرم) و Graphia (نوشتن) است، به معنای نوشتن بر مبنای فرم است. تایپوگرافی شامل تایپفیس، اندازه فونت، طول سطر، فاصله و سایر عوامل مشابه، هم ترتیب بخشی بصری، کاربردی و هنری سایر عناصر مرتبط با حرف و ارتباط نوشتاری-بصری و زبان طراحی است و هم درکی است که به واسطه این اجزا پدید میآید…
امروز برخی تایپوگرافی را هنر میدانند و برخی آن را ترتیب بخشی بصری و عملکردی تعریف میکنند که باعث میشود نوشتار خوانشپذیر باشد…
پژوهشگران ارتباط بین نوشتار و خوانایی را به این صورت خلاصه میکنند:
- خواننده نوشتار عادی (رومن) را به نوشتار پیچیده (گوتیک) ترجیح میدهد.
- نوشتار عادی دارای سریف بهتر از بدون سریف بوده و خوانایی بهتری دارد. زیرا در نوشتار سریفدار، حروف با هم پیوند دارند.
- نوشتههای فراوان به فاصله زیاد نیاز دارند.
- اگر حروف مورد استفاده در متن نیمه سیاه باشند، چشمها را خسته نخواهد کرد.
- خواندن بشهای بزرگی که در آن تنها از حروف بزرگ لاتین استفاده شده باشد دشوار است.
- استفاده مکرر از پاراگرافها میتواند خوانش را آسان کند.
نتیجهگیری
ویژگیهای فونت نوشتار، عناصر زیادی از جمله تایپفیس، اندازه و غیره را شامل می شود. فونت چنانچه به درستی مورد استفاده قرار گیرد، باعث میشود متن توجه بیشتر خواننده را به بخشهای مورد نظر جلب کند و لذا این اطمینان را پدید میآورد که موضوع بهتر درک شود… هدف از انتخاب و استفاده از مناسبترین تایپفیس از بین این همه گزینه، برقراری ارتباط موثر است؛ چرا که هر نوع تایپفیسی معنا و پیام متفاوتی را با خود حمل میکند.
چگونگی به نمایش گذاشتن احساسات، افکار و دانشمان به اندازه چیزی که میگوییم اهمیت دارد. از این حیث، انتخاب فونت نوعی شیوه بیان بصری است. تایپوگرافی زبان و مفاهیم منحصر به فردی دارد. مدیریت فونت نه تنها ابزاری برای برقراری ارتباط بلکه راهمایی برای طراحی خوب است. یکی دیگر از عملکردهای مهم تایپوگرافی این است که خواندن را آسانتر میسازد که بار دیگر اهمیت انتخاب فونت را نشان میدهد…
انتخاب و استفاده از تایپفیس نه تنها به خوانشپذیری کمک میکند، بلکه پشتوانه برقراری ارتباط نیز هست. بنابراین فونت انتخاب شده باید متناسب با پیام باشد. اگر پیام فریاد میزند، فونت باید به آن کمک کند. پیامی محکم و اعتراضآمیز باید از فونتی محکم و اعتراضی بهره بگیرد. فونتهایی ظریف و شیک برای چنین منظوری مناسب نیستند. به همین ترتیب، متنی که پیامی عاطفی دارد باید از فونتهای شکننده و زیبا بهره بگیرد. خلاصه اینکه دلیل وجودی تایپوگرافی، گرامی داشتن محتوا است.
- نویسندگان: اسماعیل حقی نکیلجی اوغلو . ابوالفضل توکلی شاندیز